Meetkerkse moeren
Dit is een gebied van 570 ha gelegen op het grondgebied van Zuienkerke (Houtave en Meetkerke), Brugge (St Pieters) en Jabbeke (Varsenare) en is ontstaan door het steken van turf. Waarna in de middeleeuwen een watervlakte ontstond .
Oorspronkelijk is het ontstaan van deze vlakte te situeren ongeveer 10.000 vC en de veengroei die 2 a 3000 jaar groeide is gestopt na een 5000 jaar vC. Er werden hier toen enkele Romeinse nederzettingen gebouwd.
De voorbereiding van de drooglegging van de Moeren gebeurde door Wenceslas Coberger in 1622.
De grondeigenaars kregen de toestemming van Brussel om de gronden te ontwateren en om een zelfstandige watering te maken. Er werd een dijk gebouwd ronde deze vlakte en 2 houten molens zorgden voor het
oppompen van dit water.
In 1811 werd wegens brand de ene molen vervangen door de stenen molen.
De andere werd voordien reeds in 1868 gesloopt en vervangen door een stoommolen op kolen, later een diesel- en nog later door een elektrische motor.
Momenteel worden de Moeren sedert de jaren 80 ontwaterd via het pompgemaal aan de Katte met afwatering in de Oostendse vaart.